Niestety przygnębiająca analiza Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych (PISM)

“Stan sił zbrojnych Rosji po dwóch latach od agresji na Ukrainę” – 28.02.2024

Kilka kluczowych cytatów:

(…) rosyjskie władze dążą do zapewnienia państwu statusu supermocarstwa, jaki miało ZSRR, i wymuszania ustępstw od innych uczestników stosunków międzynarodowych (…)

Tym samym podporządkowanie Ukrainy nie sprowadza się jedynie do kwestii politycznych czy wojskowych. Oznacza to, że Rosja będzie dalej zmierzała do osiągnięcia tego celu niezależnie od rosnących kosztów gospodarczych, demograficznych i znacznego pogorszenia stosunków z państwami zachodnimi (…)

Polityka rosyjskich władz skoncentrowała się na militaryzacji społeczeństwa.

Państwowa polityka sprawiła, że działania rosyjskich sił zbrojnych na Ukrainie popiera, zgodnie z danymi niezależnego Centrum im. Lewady, 77% ankietowanych Rosjan. Sondaż przeprowadzony w październiku 2023 r. wskazuje z kolei, że 66% respondentów źle odnosi się do Ukrainy, podczas gdy w styczniu 2014 r., już w trakcie rewolucji godności a miesiąc przed nielegalną aneksją Krymu, 65% zapytanych odnosiło się dobrze (…)

Ideologicznie i historycznie motywowana jest też konfrontacja z USA i innymi członkami NATO, których polityka postrzegana jest przez rosyjskie władze jako przeszkoda w przywracaniu Rosji statusu imperium. Wskazywaniu Sojuszu jako wroga sprzyjają nastroje społeczne – w sondażu przeprowadzonym przez Centrum im. Lewady w czerwcu 2022 r. 82% zapytanych Rosjan odpowiedziało, że Sojusz ocenia źle (…)

Systemowo realizowana polityka ma oswoić Rosjan z sytuacją, w której ich państwo będzie pozostawało w stanie długotrwałej konfrontacji zbrojnej. Ma też zachęcać potencjalnych rekrutów do wstępowania do armii, a społeczeństwo do podejmowania działań na rzecz sił zbrojnych. Dalsza militaryzacja będzie też sprzyjała jeszcze bardziej konfrontacyjnej polityce Rosji wobec państw NATO (…)

Rosja systemowo przygotowuje się również do długofalowej konfrontacji z państwami Sojuszu, o czym świadczą wzrost czynnika ideologicznego i postępująca militaryzacja społeczeństwa, a zwłaszcza młodzieży. W najbliższych latach nie należy zatem oczekiwać zmiany w prowadzonej przez Rosję polityce zagranicznej i bezpieczeństwa, która nadal będzie się opierała na sile militarnej (…)

Sojusz może stanąć w obliczu konfrontacji z masową armią w sowieckim stylu, która będzie technologicznie słabsza (z wyjątkiem zdolności do prowadzenia wojny elektronicznej i uderzeń dalekiego zasięgu), ale dysponująca znaczącym potencjałem militarnym.

Cała analiza tutaj: https://pism.pl//publikacje/stan-sil-zbrojnych-rosji-po-dwoch-latach-od-agresji-na-ukraine

#wojna