Historia obserwacji #UFO w ZSRR sięga lat 30. XX wieku, kiedy w 1934 roku grupa pilotów wojskowych zgłosiła niewytłumaczalne zjawiska na niebie.
Po II wojnie światowej temat ten zyskał na znaczeniu, zwłaszcza po tym, jak Amerykanie zaczęli analizować podobne przypadki. W 1947 roku Józef Stalin zlecił Siergiejowi Korolowowi [“ojcowi” radzieckiej kosmonautyki] zbadanie raportów o UFO. Po analizie dokumentów uczony stwierdził, że choć nie są one zagrożeniem, nauka nie potrafi ich wyjaśnić.
Tajne programy badawcze KGB
W 1978 roku Moskwa oficjalnie zajęła się badaniem UFO, powierzając to zadanie specjalnej jednostce #KGB pod kierownictwem generała Wasilija Jeremienki. Stworzono dwa programy badawcze: „Siatka”, funkcjonujący w strukturach Ministerstwa Obrony, oraz „Horyzont”, działający w Akademii Nauk. Wszystkie zebrane informacje trafiały do jednostki „Galaktyka”, kierowanej przez Jeremienkę. Piloci wojskowi i cywilni regularnie zgłaszali obserwacje tajemniczych „talerzy” i „kul”, choć często obawiali się o swoje kariery.
Fenomen pietrozawodski – przełom w badaniach
Jesienią 1977 roku miliony ludzi w Karelii i obwodzie leningradzkim obserwowały dziwne, świecące formacje przypominające meduzy i ośmiornice. Oficjalne wyjaśnienia sugerowały, że to efekty wystrzelenia satelity Kosmos-955, jednak armia i naukowcy nie byli w stanie tego potwierdzić. Wówczas KGB zintensyfikowało badania nad przeszłymi incydentami, m.in. lądowaniem UFO w Kazachstanie w 1971 roku [według świadków z pokładu zeszły trzymetrowe humanoidy] czy przypadkiem pilota Jurija Niefiedowa, który w 1960 roku “zderzył się” z niezidentyfikowanym obiektem. Zaraz po utraceniu łączności naziemna kontrola lotów była pewna, że pilot zginął. Jednakże okazało się, że jego samolot w niewytłumaczalny sposób przemieścił się o 400 km od planowanej trasy, a zegarek pilota wskazywał 20-minutowe opóźnienie wobec czasu rzeczywistego.
Tajemnicze zjawiska i próby kontaktu
KGB sklasyfikowało raporty UFO, wyróżniając trzy możliwe źródła:
1. Amerykańska technologia wojskowa,
2. Nieznane zjawiska naturalne,
3. Przejawy pozaziemskiej inteligencji.
Najbardziej fascynujące przypadki odnotowano w bazie wojskowej Władimirowka, nazywanej „radziecką Strefą 51”. UFO regularnie pojawiało się tam podczas manewrów wojskowych czy katastrof lotniczych. Sowieci próbowali nawiązać z nimi kontakt, więc przeprowadzali testy – celem przyciągnięcia uwagi ustawiano na pasie startowym samoloty, a następnie nad lotniskiem pojawiały się niezidentyfikowane obiekty latające. Wówczas ochotnicy gestykulowali w ich strone, a one w odpowiedzi reagowały na ruchy ludzi, wizualnie gasły albo zmieniały swą pozycje.
Przełomowe odkrycia i tajemnicza misja „Izyda”
KGB prowadziło również badania w Egipcie. W 1961 roku w ramach operacji „Izyda” sowieccy egiptolodzy i wojskowi mieli odkryć nieznany grobowiec zawierający artefakty sprzed 10 tys. lat. Największe zainteresowanie wzbudziła mumia mierząca ponad dwa metry, rzekomo o nieziemskim pochodzeniu. Raporty wskazywały, że ściany grobowca były pokryte malowidłami przedstawiającymi „skrzydlatych bogów” i przepowiednię ich powrotu na Ziemię.
Czy Sowieci wyprzedzili Amerykanów?
Mimo intensywnych badań radzieccy piloci nigdy nie byli w stanie zbliżyć się do UFO, nie mówiąc o jego zestrzeleniu. Ostatecznie badania zostały oficjalnie zawieszone w 1991 roku wraz z rozpadem ZSRR. Naukowcy doszli do wniosku, że obserwowane obiekty są zjawiskami wykraczającymi poza zdolności ludzkiego rozumienia. Nie oznaczało to jednak, że temat przestał interesować tajne służby.
Czy KGB rzeczywiście odkryło dowody na istnienie obcej cywilizacji? A może cała operacja była tylko elementem zimnowojennego wyścigu technologicznego? Na te pytania wciąż brakuje jednoznacznych odpowiedzi, a wiele archiwów KGB pozostaje tajemnicą.
źródło: historia.rp.pl
Edytowano: 30 Sty, 2025 - 12:16 am
